artykuł hasłowy:  pogrzebujący
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'składany w grobie, grzebany, chowany, sepultus, terra conditus': |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Y przykazal slugam swym lyekarzom, abi drogymy maszczyamy zmazaly oczcza, gysz to pelnyly przykazanye za cztyrdzeszczy dny, bo gest ten obiczay bil czyalom pogrzebuyøczym (cadaverum conditorum) |
Przykład w transkrypcji | I przykazał sługam swym lekarzom, aby drogimi maściami zmazali oćca. Jiż to pełnili przykazanie za cztyrdzieści dni, bo jest ten obyczaj był ciałom pogrzebującym (cadaverum conditorum) |
Lokalizacja | BZ Gen 50, 3. |