artykuł hasłowy: poręczyciel
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten, kto sporządził testament, testator, qui testamentum fecit': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Porącziczela (mamotrekt kapitulny: poručníka, poručitele) testatoris (ubi enim testamentum est, mors necesse est intercedat testatoris Hebr 9, 16) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Poręczyciela (mamotrekt kapitulny: poručníka, poručitele) testatoris (ubi enim testamentum est, mors necesse est intercedat testatoris Hebr 9, 16) 1471 |
| Lokalizacja | MPKJ V 132. |
| Uwagi | ~ Bohemizm. |