artykuł hasłowy:  wprawić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (2) 2. |
Jednostka nieciągła | wprawić (w jęctwo) |
Definicja | 'spowodować coś, doprowadzić do czegoś, adducere, perducere': wprawić (w jęctwo) 'uwięzić, in vincula mittere': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Swyder... cum Stanislao... habet terminum... pro eo, quia hominem ipsius colonum wprawyl yesz in captiuitatem, iure eum non convincens 1429 |
Przykład w transkrypcji | Świder... cum Stanislao... habet terminum... pro eo, quia hominem ipsius colonum wprawił jeś in captiuitatem, iure eum non convincens 1429 |
Lokalizacja | ArchCastrCrac III 140. |