artykuł hasłowy: łożyć się
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'udawać chęć, zmiar, fingere, simulare': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'udawać chęć, zmiar, fingere, simulare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Finxit se longius ire liszyl szą (appropinquaverunt castello quo ibant et ipse, sc. Jesus, se finxit longius ire Luc 24, 28) 1466 |
| Przykład w transkrypcji | Finxit se longius ire łożył się (appropinquaverunt castello quo ibant et ipse, sc. Jesus, se finxit longius ire Luc 24, 28) 1466 |
| Lokalizacja | R XXV 139. |