| śnieg, śnig |
| Ogień, grad, śnieg, lod (glacies), duch wełn albo burze, jeż czynią słowo jego |
| Zęby jego były silno białe, jako abur światłe a jako śnieg łyszczące, nie iżby k sobie nierownie stojące, a też nie były skalane nijedną nieczystotą |
| Zmyjesz mie (lavabis me, Fl: omyjesz, KartŚwidz: zmyjesz, gl. omyjesz) i nad śnieg ubielon będę |
| Okropisz mię, panie, izopem i oczyścion będę, zmyjesz mię y nad, gl. mimo, snieg ubielon, gl. biały, będę (super nivem dealbabor Psal 50, 9, Fl i Puł: nad śnieg ubielon będę) |
| Zęby jego (sc. Jesusa) były silno białe... a jako śnieg łyszczące, nie iżby k sobie nierownie stojące (non inaequaliter ab invicem distabant)..., ale wszytki dostatki mające |
| 'śnieg, szron, nix, gelicidium': |
| 'śnieg przymarznięty do gałęzi drzew i zwisający w kształcie kiści, nix glaciesque afrondibus pendens': |
| Jenże daje śnieg jako wełnę (sicut lanam) |
| Ogień, grad, śnieg, lod, duch wełn (Puł: wełn) albo burze (spiritus procellarum) |
| 'barwą przypominający śnieg, qui coloris nivei est': |
| 'związany ze śniegiem, obfitujący w śnieg, ad nivem pertinens, qui nive abundat': |
| 'osad lodowy powstały z zamarzniętej mgły, też śnieg przymarznięty do gałęzi drzew, pruina': |