| (żądać, żądać się) żędać, żędać się |
| Jako kiedy Budziwoj przyszedł żędać prawa na złodzieja, tedy Mikołaj... dał mu policzek 1398 |
| żędać picia |
| żędać czyjejś żony |
| Prze odpusty sam tam z płaczem jął papieża żędać, by mu odpusty raczył dać XV ex. |
| Cokoli będziesz żędać od Boga (quaecumque poposceris a Deo Jo 11, 22), to tobie Bog da |
| A tak jimie (sc. Jakob) żędać swaćby (potitus optatis nuptiis) |
| Synowie po śmierci macierzynej nie mają żędać od oćca części (non petant... portionem) |
| Jako kiedy Budziwoj przyszedł żędać prawa na złodzieja, tedy Mikołaj przyszedw ze dwiemanciema panicoma... i dał mu policzek 1398 |
| żędać prawa (na kogoś) |
| żędać czegoś na ręki |
| żędać się 'wynosić się, pysznić się, superbire, gloriari': |
| żędać żądze: |
| Ktoć ją będzie śpiewaci..., Panie Boże, racz mu dać, cso u ciebie będzie żędać XV med. |
| Żądała jest dusza moja żędać prawot twoich we wszelikie brzemię (in omni tempore, Fl: we wszelkiem czasu) |
| Jimie (sc. Jakob) żędać swadźby i pocznie poślednią (sc. żonę) więcej miłować niże pirwą (potitus optatis nuptiis amorem sequentis priori praetulit) |
| Przykład o tem, iże nikt ni ma sobie żędać wyszego mieśca, kiedy będzie na godziech |