| 1. (cud) cudo, czudo |
| Jeden s tych krolow [widział] strozą ('strusia') chował w domu..., a gdyż juże... sniosł jajca, tedy wielikie cudo stało sie s tych jajec (monstrum exit ab ovis), bo z jednego wyskoczył lew, a z drugiego baran |
| Bo na Vyelyką Nocz svyąthy Yan sczyąth, a to (sc. cudo) szye stalo wyącz na Svyatky (sequitur vero de Scaenopegia) |
| Aże do trzeciego dnia tamo będąc, nie uźrzeli niejednego dziwu. Tako potym dali sie na modlitwy, Boga wszechmogącego nabożnymi modlitwami prosząc, by im ukazał swe cudo |
| A jako iż tamo był (cum autem esset Jo 2, 23) w Jerusalem święty dzień wielikonocny, wielu ich uwierzyło weń widząc cudo, co czynił |
| Rzekł (sc. Jesus): Tabita, wstań, każę tobie, a ożywi, a wiedz, iże cudo boże w tobie stało sie. To jest było pewne ukazanie <prawego> smartwychwstania (hoc enim est verum experimentum verae resurrectionis), bo i czarnoksiężnicy martwe krzeszą |
| Ale przeciw tym jest obyczaj cerekwie, ktoraż to mini[e], by sie stało to istne cudo na E<p>ifaniją (quae in Epiphania factum esse tenet), to jest na Świeczki[e] albo na Szczodry Dzień, bo to na każdy rok wspominano |
| Potym dali sie na modlitwy, Boga... modlitwami prosząc, by im ukazał swe cudo, jako obiecał (quod promiserat) |
| [...] baby jawnie powiedać rzekąc, iże widzielismy nowe sie cudo stało (vidimus novum signum factum) |
| Jako to to cudo (sc. poświadczają księgi świętego Jana ewanjelisty) o wkrzeszeniu Łazarzowem (de resuscitato Lazaro) |
| Dziękuję Bogu memu, iże jemu tako lubo uczynić we mnie to cudo XV med. |
| Chceszli, by sie cudo stalo, ale k temu uczynku ni mam nic pospolnego z tobą (quid habeo tecum commune) |
| Wielikie cudo stało sie z tych jajec... a <o> to oni mieli wieliki strach (de quo fit stupor omnibus) |
| Tedy rzekli jemu Żydowie: Ktore cudo czynisz, abych<my> uźreli a widzielibychmy (pro wierzylibychmy) tobie (quod... tu facis signum, ut videamus et credamus tibi Jo 6, 30)?” |
| Ale to jest pirwsze jawne cudo |