KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK |
król |
(Król) zruszil domki kaplanow modlebnich, gisz bily w domv boszem, gymsze zoni tkali, iako domki lugowe (destruxit quoque aediculas effeminatorum, quae erant in domo domini, pro quibus mulieres texebant, quasi domunculas luci) |
oznacza zbiór, z którego się wyróżnia jeden element, o charakterze superlatywnym (typ krol nad krolmi 'najwyższy król, supremus rex'): |
(w Wielkopolsce) 'dziedziniec zamku królewskiego, gdzie król sprawował sądy osobiście lub przez zastępców, area arcis regiae in Polonia Maiore vocabatur, ubi rex ipse vel per suos vicarios ius dicebat': |
'odznaczający się łagodnością i pokorą, cierpliwy, cichy, mansuetus atque humilis, patiens, modestus': [król śmierny 'Jezus Chrystus'] |
(w odniesieniu do ludzi, de hominibus) 'cechy wzbudzające szacunek, dostojeństwo, maiestas, dignitas': krolewska wielmożność 'król, rex': |
Rach Król 139. |
'figura król w grze w szachy, rex in ludo scacchiorum': |