| 1. lić |
| 3. lić |
| 2. lić cf. lity, przelić, rozlić, wlić, wylić, zlić, wylinąć, poliwać, przeliwać |
| Pisze się nam w Świętem Piśmie o rozmajitych świętych, kakoć są oni wieliką mękę cirpieli drzewie byli, niżlić (czy niźlić) się oni do krolewstwa są dostali |
| Wiele lat przedtym to, niżlić (czy niźlić) jest on był Adama stworzył, ażci jest on (sc. Kryst) przedtym to ot początku świata był |
| Podźwigli są rzeki licia swoja (elevaverunt flumina fluctus suos, Puł: lić swoję) |
| Podźwigły rzeki lić swoję (elevaverunt flumina fluctus suos Psal 92, 3, Fl: licia swoja) |
| Powiemlić annunciavero (si adnuntiavero tibi, nunquid non interficies me? Jer 38, 15) 1471 |
| Vybyerzczye vy mazov lepsych a mocznyeyschych dvanasczye, dayczyez ym dzyerzecz choragvye. Tedy vyącz vzre[ly], schylyąlycz (leg.: uźrę, schyląlić) szye samy od szyebye |
| Pisze się nam w Świętem Piśmie o rozmajitych świętych, kakoć są oni wieliką mękę cirpieli drzewie byli, niżlić (czy niźlić) się oni do krolewstwa są dostali |
| Staszek... nie zamowił się w Ondziech wyclić (?), jedno jako księgi mowią w Małe Chrzypsku 1405 |
| Iżeć wiele lat przed tym to, niźlić jest on był Adama stworzył, ażci jest on przed tym to ot początku świata był |