| opowiadać, opowiedać |
| Zapowiedząli komu jego jimienie, a on doma nie był ani pozwan, a to jimienie jest ożałowano, słowie prawem dosięgniono,... ten sie może zasię k swemu jimieniu ciągnąć... Przydzieli, wżdy musi opowiadać za dług onemu, co jego jimienie zapowiedział |
| 'mówić, opowiadać, dicere, narrare': |
| 'opowiadać, opisywać, narrare': |
| 'potwierdzać, przytakiwać, wyrażać zgodę, opowiadać się za czymś, confirmare annuere, sententiam alicuius comprobare': |
| 'opowiadać, mówić (o czymś), rozmawiać, naradzać się, dyskutować, dicere, colloqui, disputare, tractare de re, aliquid cum aliquo conferre': |
| 'opowiadać, mówić (o czymś), rozmawiać, naradzać się, dyskutować, dicere, colloqui, disputare, tractare de re, aliquid cum aliquo conferre': [gadać się] |
| 'mówić, ogłaszać, opowiadać, dicere, nuntiare': |
| Ten sie może zasię k swemu jimieniu ciągnąć, ale <ma przysiąc>, iż był tako daleko, iż nie mogł pirwej przyć o swe jimienie opowiadać, albo acz go też ktora pilna rzecz nie wciągnęła (si ipsum legale impedimentum nocuisset, OrtOssol 88, 2: wściągła) |
| 'przedstawiać, wyrażać słowami, opowiadać, exponere, enarrare, declarare': |
| 'opowiadać na piśmie, opisywać, describere, scripto exponere': |
| 'wyrażać słowami, mówić, głosić, opowiadać, narrare, dicere, exprimere': |
| 'opowiadać, podawać do wiadomości, narrare, notum facere': |
| 'posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć, mówić coś, wypowiadać, verbis cogitata referre, narrare, aliquid loqui': c. dopełnieniem bliższym rzeczownik a. zaimek w bierniku 'wypowiadać, wygłaszać, obwieszczać, opisywać, opowiadać, wyjawiać, praedicare, nuntiare, describere, narrare, aperire': |