| tworzyć |
| II. w użyciu niesamodzielnym (z dopełnieniem bliższym): A. 'czynić, robić, tworzyć, wykonywać, być sprawcą, facere, agere, aedificare, conformare': AA. czynić coś (czegoś): 1. dopełnieniem rzeczownik: a. dopełnieniem rzeczownik nazywający zasadniczo przedmioty: |
| 'formować, tworzyć z materiału plastycznego, fingere' (tu przenośnie): |
| 'tworzyć pianę, toczyć pianę, spumare, spumam agere': |
| za tekstem czeskim, w którym błędnie odczytano łacińskie fingo 'tworzyć, kształtować' jako tingo 'czynić mokrym, moczyć': |
| 'wydawać głos charakterystyczny dla konia, tu przenośnie: brzmieć fałszywie, tworzyć dysonans, hinnire, hoc loco translate: male sonare, concentum turbare': |
| 'splatając nici, tworzyć tkaninę, dziać, contexere, conectere': |
| 'przygotowywać, tworzyć, obmyślać, apparare, instituere, invenire, meditari': |
| 'tworzyć się, zjawiać się, fieri, apparere': [o skargach] |
| 'w myśli coś tworzyć, obmyślać (coś nowego), cogitando invenire, fingere, novum creare': |
| 'tworzyć, wznosić, formować coś przez narzucenie ziemi, exstruere, aggerem facere': |
| 'tworzyć, wznosić, formować coś przez narzucenie ziemi, exstruere, aggerem facere': |