uczeń |
'uczeń, discipulus': |
'uczeń Chrystusa, discipulus Christi': |
'uczeń w rzemiośle, qui apud artificem artem quandam discit': |
'syn lub uczeń zduna, figuli filius vel discipulus': |
'uczeń albo czeladnik malarski, także syn malarza, pictoris discipulus vel filius': |
młody, młodszy 'młodzieniec, młodszy towarzysz, uczeń, iuvenis, adulescens, discipulus': |
Zwy[s]cz<nost>e<m> discipulus (mam. kal.: uczeń discipulus, mamotrekt mikułowski: zwyčnostem disciplinis; sicut solitum est scholaribus disciplinis Esth prol.) ca 1470 |
1. 'osoba wybrana, wybraniec, też uczeń, wyznawca, homo electus, etiam discipulus, confessor, fautor, sectator': a. o uczniach Chrystusa, de discipulis Christi: |
'uczeń, student, discipulus, studiosus': |
'czeladnik lub uczeń kuśnierski, socius vel discipulus pellionis': |
'zwolennik, uczeń, sectator, discipulus': |
'syn a. uczeń szklarza, filius vel discipulus vitrarii': |