| umieć, humieć |
| Toć jest boże przykazanie..., ktore Pan Bog kazał umieć i umiejać pełnić pod wiecznym zatracenim |
| Napirzweć to wy macie rozumieć, iże ktoryć jest początek jego świętego miłosierdzia był |
| Mamy rozumieć, kakoć on (sc. św. Paweł) to imię boże Kryst jest w swych uściech i w swem siercu miał |
| 'potrafić, umieć, móc (coś zrobić), posse, callere': |
| Kmieć nie będzie moc ktoremu ślachcicowi... ślachatności naganić... Ale to chcemy rozumieć... nie o tych (sc. ślachcicoch), ktorzy w mieściech bydlą, ... gdyż tacy mają się wyczyścić (tales teneantur se expurgare) |
| dobrze umieć: |
| umieć po łacinie |