| umowny |
| 'to co informuje lub świadczy o czymś, umowny środek przekazania informacji, świadectwo, dowód, też oznaka, objaw, signum, insigne, testimonium': |
| 'to co informuje lub świadczy o czymś, umowny środek przekazania informacji, znak, świadectwo, dowód, też oznaka, objaw, signum, insigne, testimonium': |
| Język jego (sc. Jesusa) umowny... nie rychły, nie klokietliwy, nie szepietliwy ani momotliwy (lingua fuit... non promptula vel garrula... non fuitque balbutiens... neque fuit titubans) |
| Język jego (sc. Jesusa) umowny a wielebne mowy, nie rychły, nie kłokietliwy (lingua fuit... non promptula vel garrula), nie szepietliwy ani momotliwy |
| 'umowny krzyk, wołanie goniących przestępcę lub hasło wzywające do gonienia, signum i. e. vocabulum quoddam tamquam tessera constitutum, quo cives ad legis violatores persequendos convocabantur': |
| 'umowny znak (tu w herbie), signum lunae (in insigni nobilium)': |
| Umowny (war. lub.: wymowny) disertus (ac primum de Isaia sciendum, quod in sermone suo disertus sit Is prol.) 1471 |
| Język jego (sc. Jesukrystusowy) umowny a wielebne mowy (lingua fuit eloquens, dulcis et facunda) |
| Ty jeś sam naświętszy, ty jeś sam umowny (tu solus es affabilis) |
| Język jego (sc. Jesusa), umowny a wielebne mowi, nie rychły, nie kłokietliwy, nie szepietliwy ani momotliwy (lingua fuit... non promptula vel garrula... non fuitque balbutiens) |