zabrać |
'pozbawić kogoś czegoś, zdobyć na kimś, zabrać, zagarnąć, wziąć w posiadanie, posiąść (legalnie lub nielegalnie), occupare, possidendum capere, (lege vel contra legem)': a. (o dobrach ruchomych, de bonis mobilibus) 'wziąć coś, zabrać bezprawnie, zrabować, ukraść, uprowadzić, vi capere, rapere, abigere': bez dodatkowych określeń w języku polskim': |
'zabrać skądś, unieść, zabrać z sobą (w drogę, w podróż), tollere, auferre, sibi sumere': |
4. 'pozbawić kogoś czegoś, zdobyć na kimś, zabrać, posiąść (legalnie lub nielegalnie), aliquem aliqua re privare, fraudare, alicui aliquid auferre (lege vel contra legem)': A. (o dobrach ruchomych, de bonis mobilibus) 'zabrać bezprawnie, ukraść, zrabować, vi auferre, furari, rapere': a. bez dodatkowych określeń w języku polskim: |
'zająć, zabrać, też nie pozwolić odejść, occupare, retinere': |
zabrać chąsiebną rzeczą |
'przemocą zabrać, uprowadzić siłą do siebie, vi abigere, abducere': |
'zabrać, wziąć (bydło) w szkodzie na zabezpieczenie odszkodowania, pecus alienum in agro suo deprehensum pignoris loco retinere': bez dodatkowych określeń w języku polskim: |
'zabrać skądś, wziąć ze sobą (w drogę), secum abducere': |
'siłą zabrać cudze mienie, zrabować, aliena vi auferre, rapere': |
'chwytając, zabrać, rozgrabić, diripere': |
(o wichrze, de vento) 'gwałtownie zabrać kogoś z jakiegoś miejsca, porwać, unieść, auferre, rapere': |
'zabrać, odebrać, recipere, resumere': |
'unieść z sobą, wziąć, zabrać w drogę, ferre, efferre, auferre, asportare': |
'potajemnie zabrać, przywłaszczyć sobie, clam auferre, sibi arrogare': |
'zabrać siłą, zagrabić, vi auferre, rapere': |
'zabrać siłą, zagrabić, vi auferre, rapere': |
'pozbawić kogoś czegoś, zabrać komuś coś siłą, aliquem aliqua re privare, orbare': |
'porwać, zabrać, rapere, auferre': [o wilku] |
'nie zabrać głosu, zbyć coś milczeniem, aliquid silentio praeterire': |
'nie zabrać, nie usunąć, non auferre, non amovere': |
'zabrać komuś coś, ogołocić z czegoś, okraść, aliquid alicui auferre, aliquem spoliare': |
'wziąć coś, zabrać, odebrać (coś komuś), auferre, tollere, adimere': |
'zabrać komuś coś, ograbić kogoś, rapere, vi aufere': |
'zabrać coś komuś siłą, porwać, eripere, auferre, repetere': |
2. 'wziąć, zabrać, odebrać, auferre, eripere, recipere': a. rzeczy konkretne: |
'podstępem zabrać, dolo auferre': |
'odjąć, odebrać, zabrać, adimere, auferre': |
'z pewnego miejsca zabrać, też uprowadzić siłą, porwać, loco tollere, abducere, eripere': |
'uprowadzić, porwać, zabrać, abducere, avehere': |
'dotknąć, zabrać, naruszyć czyjś stan posiadania, tangere, auferre, aliquid alicui adimere': |
'zabrać, wziąć, tollere, auferre': |
'potargać, połamać, zniszczyć, lacerare, destruere, delere': podrzeć bor, pczoł 'zabrać, wybrać miód, niszcząc przy tym ule, alvearia destruendo mel auferre': |
wziąć, zabrać (bez zgody właściciela), aliquid arripere (possessore non consentiente)': |
'pozostawić w jakimś miejscu lub stanie, nie usunąć, nie zabrać, aliquem aliquo loco vel in aliquo statu relinquere, non delere, non asportare': |
'niosąc, zabrać z sobą, portando secum auferre': |
(o pieniądzach, de pecunia) 'siłą zabrać, zrabować, vi auferre, rapere': |
'zabrać coś, ukraść, naruszyć czyjś stan posiadania, aliquid auferre, furtum facere': |
'zabrać, unieść z sobą, secum ferre, asportare': |
'zabrać, przywłaszczyć, aliquid auferre, suum fecere': |
'odjechać, zabrawszy coś z sobą na wóz, zabrać coś komuś i odjechać, aliquid curru avehere, aliquid alicui auferre et abire': |
'wyprowadzić, uprowadzić, zabrać, educere, abducere': |
(podmiotem zwykle Bóg) w niebo wziąć, wziąć w niebiosa, do raju, do krolewstwa niebieskiego wziąć 'zabrać po śmierci czyjąś duszę (wyjątkowo ciało) do nieba, animam (interdum corpus) mortui in caelum assumere': |
przenośnie 'usunąć, zabrać na stracenie, auferre, perimendum capere': |
'zabrać się do czegoś, ad aliquid accedere, actionem aliquam suscipere': |
'zabrać cudzą własność, zagarnąć, ukraść, furari, rem alienam surripere': |
'zabrać siłą, zrabować, vi auferre, abripere': |
'wymusić oddanie, siłą zabrać, eripere, vi auferre': |
I 'dać, dare': 1. dać, pozwolić zabrać coś z mienia własnego, przekazać kogoś, coś komuś na pewien czas lub na własność, powierzyć, podarować, też zwrócić kogoś, coś (nie swojego), oddać kogoś, coś komuś, odesłać, dare, tradere, edere, reddere, offerre': a. o rzeczach, de rebus: |
'niosąc, zabrać z sobą, wziąć, efferre, exportare': |
'uprowadzić, zabrać siłą, vi auferre, rapere': |
'zabrać, odebrać, capere, auferre' (?): |
'zabrać z sobą siłą, porwać, uprowadzić, secum vi auferre, rapere, abducere': |
(o pniach z rojami pszczół, de truncis alvearia continentibus) 'odciąć (i zabrać), excidere (et auferre)': |
'siłą zabrać, wymusić danie, vi auferre, eripere': |
(o łące, de prato) 'zabrać trawę, gramina educere' (?): |
'zabrać, odebrać, eripere, adimere, auferre': |
'wioząc, zabrać skądś, przemieścić z jednego miejsca na inne, educere, deducere, evehere, deportare': |