artykuł hasłowy: poganiacz
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten, co pogania bydło, konie, qui pecus, equos agit': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Moya czelacz yechala s polą do domv s plugem y sz *koymy..., a yako paropczy wyprzagaly moy koyn, tako szye wy[e]rwye v poganyaczą |
| Przykład w transkrypcji | Moja czeladź jechała z pola do domu z pługiem i z końmi..., a jako parobcy wyprzęgali moj koń, tako sie wy[e]rwie u poganiacza |
| Lokalizacja | OrtOssol 105, 1, sim. OrtMac 143. |