artykuł hasłowy: pokłaniać (się)
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'pochylać (się), procumbere': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'pochylać (się), procumbere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Precumbens poklanyayąncz aut podayąncz (pro padayąncz, war. lub: pocląknąwszy; venit fortior me post me, cuius non sum dignus procumbens solvere corrigiam calceamentorum eius Marc 1, 7) |
| Przykład w transkrypcji | Precumbens pokłaniając aut padając (war. lub : poklęknąwszy; venit fortior me post me, cuius non sum dignus procumbens solvere corrigiam calceamentorum eius Marc 1, 7) |
| Lokalizacja | MPKJ V 120. |