artykuł hasłowy:  pośledni
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (7) b. |
Definicja | 1. 'będący na końcu, ostatni, najnowszy, późniejszy, ultimus, extremus, novissimus, aetate posterior': b. miejscowe: |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | A szedszy s Sochod stani roszbily w Ethan na poszlednich krayech (in extremis finibus) puszczey |
Przykład w transkrypcji | A szedszy z Sochot stany rozbili w Etan na poślednich krajech (in extremis finibus) puszczej |
Lokalizacja | BZ Ex 13, 20, sim. ib. Num 22, 39. 33, 6. |