artykuł hasłowy: cielnie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'co do ciała, dla ciała, ad corpus pertinens': |
| Gramatyka | przysłówek |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Lacznego nakarmicz, spraglego napogicz... Ty vczinky czinycz, gest bicz my<lo>syerdnim czyelnye. Ale duschne są gyne...: radzicz glupyemu, karacz blądnego, otpusczicz *grziwemu a wynnemu XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Łacznego nakarmić, spragłego napojić... Ty uczynki czynić jest być mi<ło>sierdnym cielnie. Ale duszne są jine...: radzić głupiemu, karać błędnego, otpuścić krzywemu a winnemu XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 240. |