artykuł hasłowy: pozwolić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zgodzić się, przystać na coś, usłuchać kogoś, czegoś, aliquid concedere, alicui oboedire, obsequi': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Y poslal posli ku krolyowy edomskemu, rzekøcz: Przepuscz myø, acz przedø przes twø zemyø. Gen nye chcyal pozwolycz ku gego proszbam (qui noluit acquiescere precibus eius) |
| Przykład w transkrypcji | I posłał posły ku krolowi edomskiemu rzekąc: «Przepuść mię, ać przedę przez twą ziemię», jen nie chciał pozwolić ku jego prośbam (qui noluit acquiescere precibus eius) |
| Lokalizacja | BZ Jud 11, 17. |