artykuł hasłowy: pożytek
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 2. |
| Definicja | pl. tantum pożytki 'to, co ziemia przynosi, a co służy do zaspokojenia różnych potrzeb, owoce, plony, korzyści z lasów itp., quae terra effert, omnes fruges terrae, quae usui sunt': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Na to postavyl, aby szebe *szamo albo gynsze poszytky podala, puszczyla (sc. ziemia?) ca 1450 |
| Przykład w transkrypcji | Na to postawił, aby siebie samą albo jinsze pożytki podała, puściła (sc. ziemia?) ca 1450 |
| Lokalizacja | PF IV 570. |