artykuł hasłowy:  (pójść) póć, pójć
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (6) b.aa. |
Definicja | (o istotach żywych) 'zacząć iść, ruszyć w drogę, udać się, przemieścić się, przy czym często można dziś podstawić czasownik przedrostkowy przyjść, odejść itd., wyjątkowo niedokonany chodzić, incipere ire, proficisci, se conferre': b. z określeniami wyrażonymi z użyciem form deklinacyjnych: aa. gen. do kogoś, czegoś: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | A cdiszcy vøcz Ioseph... gestcy on byl s pannø Mariø posetl bil do tego tho mastha |
Przykład w transkrypcji | A kdyżci więc Josef... jestci on był z panną Maryją poszedł był do tego to miasta |
Lokalizacja | Gn 176a. |