artykuł hasłowy:  prawić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (5) 2. |
Definicja | 'domagać się, zwłaszcza sądownie, występować z roszczeniami, skarżyć, vindicare aliquid, in ius vocare, accusare': coś: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Iassek zobical (leg. zobiązał) sø yest, esz ma za to prawicz hy glovicz (pro globicz) szø, * gczes *szi mu (sc. synowcowi) crziwda stala w gego hymenu XV in. |
Przykład w transkrypcji | Jaszek zobiązał się jest, eż ma za to prawić hi głobić się gdzież si<ę> mu (sc. synowcowi) krzywda stała w jego himieniu XV in. |
Lokalizacja | Małk 118. |