artykuł hasłowy: (próżnować) próznować
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'mieć czas wolny od obowiązków, negotiis vacare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Proznowaczy bandzie (war. lub.: prosnovacz bąndze) vacabit (cum acceperit homo nuper uxorem, non procedet ad bellum..., sed vacabit absque culpa domi suae Deut 24, 5) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Proznowaci będzie (war. lub.: proznować będzie) vacabit (cum acceperit homo nuper uxorem, non procedet ad bellum..., sed vacabit absque culpa domi suae Deut 24, 5) 1471 |
| Lokalizacja | MPKJ V 30. |