artykuł hasłowy: przychodzić

Jednostki:
(1) 1.a. 1. (o istotach żywych) 'przemieszczać się, przybywać dokądś, venire': a. bez określeń lokalnych (w tekście polskim):
(2) ~ z oznaczeniem celu przybycia:
(3) b.aa. b. z określeniami lokalnymi wyrażonymi z użyciem form deklinacyjnych: aa. gen. do kogoś, czegoś:
(4) ~bb. dat. k(u) komuś:
(5) c. wyrażenia i zwroty: przychodzić ku czemuś, na coś 'dochodzić do czegoś, doprowadzać się do jakiegoś stanu, in aliquid incidere':
(6) ~ 'rodzić się, nasci':
(7) 2. (o rzeczach i zjawiskach) 'pojawiać się, apparere':
(8) ~ 'przypadać w udziale, należeć się komuś, alicui obvenire, deberi':
(9) ~ 'powstawać, rodzić się, oriri':
(10) ~ w złym rozumieniu tekstu łacińskiego:
(11) 3.a. 3. (o pojęciach abstrakcyjnych) 'stawać się, pojawiać się, fieri, apparere': a. (o czasie) 'nadchodzić, venire, imminere, instare':
(12) ~
(13) b. (o przykrych doznaniach) 'przydarzać się, przytrafiać się, accidere':
(14) c. varia: 'rozprzestrzeniać się, pojawiać się, spełniać się, extendi, diffundi, porrigi, apparere, fieri':
(15) 4.a. 4. przychodzący a. 'mający przyjść, przyszły, qui veniet, futurus':
(16) ~b. 'uboczny, dodatkowy, qui minoris est momenti, additicius':
(17) 5. corruptum pro przychodzący czy przychodzień:
(18) 6. dubium:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~bb.
Definicja	dat. k(u) komuś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Rano przichodzili k nemu (veniebant ad eum, Puł: szly do nyego)
Przykład w transkrypcji	Rano przychodzili k niemu (veniebant ad eum, Puł: szli do niego)
Lokalizacja	Fl 77, 38.