artykuł hasłowy: przyjmować, przyimować, przymować

Jednostki:
(1) 1. 'otrzymywać, dostawać, accipere':
(2) ~ 'ponosić szkodę, detrimentum capere':
(3) 2. 'brać, capere, sumere': [zastawę przyjmować]
(4) 3. 'nie odrzucać, zgadzać się, uznawać, non reicere, concedere, sinere, agnoscere':
(5) ~ 'uznawać za swoje, suum esse dicere':
(6) 4. 'wpuszczać, dawać dostęp, admittere, introitum dare':
(7) ~
(8) 5. 'wpuszczać do siebie, witać, udzielać gościny, admittere, salutare, hospitio recipere':
(9) 6. 'brać w obronę, pomagać, defendere, iuvare':
(10) 7. 'brać odpowiedzialność, aliquid in se recipere':
(11) 8. 'poddawać się, podporządkowywać się, se dedere alicui, in potestatem alicuius se permittere':
(12) ~
(13) ~
(14) 9. (o komunii św., de coena Domini) 'spożywać, sumere':
(15) 10. (o urzędach, dicitur de honoribus) 'obejmować, inire':
(16) 11. 'zagarniać, zajmować, brać w posiadanie, occupare, capere, aliqua re potiri':
(17) 12. 'wybierać, wyznaczać, eligere, designare':
(18) 13. 'mieć wzgląd na kogoś, sprzyjać, aliquem respicere, alicui favere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~
Definicja	'uznawać za swoje, suum esse dicere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA 2.4.2.3. KREWNY. POWINOWATY
Przykład w transliteracji	Item consolatur nos adoptando in filios dei przimuyancz albo possabyayancz nas synmy boga (Eph 1, 5) XV p. post.
Przykład w transkrypcji	Item consolatur nos adoptando in filios Dei przymując albo posabiającz nas synmi Boga (Eph 1, 5) XV p. post.
Lokalizacja	RXXV 275.