artykuł hasłowy:  przylubić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (4) 3. |
Definicja | 'pogodzić się z kimś, pojednać się, redire cum aliquo in gratiam': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Przylyvby rychlo nyeprzyaczyelovy svemv (esto consentiens adversario tuo cito Mat 5, 25), kyedys na drodze |
Przykład w transkrypcji | Przylubi rychło nieprzyjacielowi twemu (esto consentiens adversario tuo cito Mat 5, 25), kiedyś <z nim> na drodze |
Lokalizacja | Rozm 267. |