artykuł hasłowy: przymówić, przymówić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 3. |
| Definicja | 'napomnieć kogoś, admonere aliquid poscere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | A gdy then goscz chczyal zasszyą thy peynadze y dowyedzal szye, ysz szgynaly, tedy przymowyl they panyey thako (pro chętko?) y przykro (admonuit dominam dure et seriose) |
| Przykład w transkrypcji | A gdy ten gość chciał zasię ty pieniądze i dowiedział sie, iż zginęły, tedy przymowił tej paniej chę<t>ko i przykro (admonuit dominam dure et seriose) |
| Lokalizacja | OrtOssol 56, 3, sim. OrtMac 70. |