artykuł hasłowy: przyrodzenie, przyrodzienie

Jednostki:
(1) 1. 'zespół cech wrodzonych, właściwości istotnych, usposobienie, skłonności, charakter, charakterystyczny rys, quae alicuius rei propria sunt, ingenium, natura':
(2) ~ 'zespół cech psychicznych człowieka, natura humana, ingenium':
(3) ~ 'stan naturalny, pierwotny, właściwy, condicio naturalis quae dicitur, condicio antiquissima, recta':
(4) ~
(5) 2. 'jeden z czterech pierwiastków, z których rzekomo miał się składać wszechświat i człowiek, elementum':
(6) 3. 'przyroda, świat, natura, mundus':
(7) ~ 'prawa natury, właściwości natury, leges naturae, quae naturae propria sunt':
(8) 4. 'istota, stwór, stworzenie, animal':
(9) 5. 'rodzaj, gatunek, genus':
(10) 6. 'płeć, sexus':
(11) 7. 'pokrewieństwo a. powinowactwo, consanguinitas vel affinitas':
(12) 8. 'ród, rodzina, gens, familia':
(13) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(8) 4.
Definicja	'istota, stwór, stworzenie, animal':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2. CZŁOWIEK (tu też spersonifikowana istota duchowa etc.) 2.3.4. EGZYSTENCJA 2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA
Przykład w transliteracji	Angelske y czlowiecze stworzenye ku poznanyu siebie bog sztworzil, ktoresz przirodzenye vstawicz ku wiecznosczi chczial, to przirodzenye przes watpienya ku swemu podobyenstwu stworzil
Przykład w transkrypcji	Anjelskie i człowiecze stworzenie ku poznaniu siebie Bog stworzył, ktoreż przyrodzenie ustawić ku wieczności chciał, to przyrodzenie przez wątpienia ku swemu podobieństwu stworzył
Lokalizacja	MW 120 a–b.