artykuł hasłowy:  przytcza, przyczcza
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1. |
Definicja | 'zdarzenie, przypadek, traf (szczęśliwy lub nieszczęśliwy), zrządzenie losu, okoliczność, quod evenit, contingit, fatum, casus, circumstantia': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Gdyby czlowyek byl radzczą..., a gyego przyyaczyelowy by szye nyeyaka rzecz albo przydczą gemv przygodzyla, a then radcza by odstąpyl radzecz y prawa..., a przystapyl sz bronya... ku swemv przyyaczyelowy..., czo ten za to ma czyrpyecz? |
Przykład w transkrypcji | Gdyby człowiek był radźcą..., a jego przyjacielowi by sie niejaka rzecz albo przytcza jemu przygodziła, a ten radca by odstąpił radziec i prawa..., a przystąpił z bronią... ku swemu przyjacielowi..., co ten za to ma cirpieć? |
Lokalizacja | OrtOssol 34, 3. |