artykuł hasłowy: przytrącić (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'rzucić w dół, odepchnąć, deicere, repellere': [o Bogu] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wznaszaiø przitrøczil ies me (elevans allisisti me, Puł: przytrøczylesz mye) |
| Przykład w transkrypcji | Wznaszaję przytrącił jeś mie (elevans allisisti me, Puł: przytrąciłeś mie) |
| Lokalizacja | Fl 101, 11. |