artykuł hasłowy: przyumarły
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o majątku, de possessione) 'pozostały po śmierci właściciela, też otrzymany w spadku, qui a domino mortuo relictus est, hereditate acceptus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ktho gyesth prawy opyekadlnyk..., then moze przyvmarle (OrtOssol 50, 4: przymarle) dzyeczynne gymyenye przedacz |
| Przykład w transkrypcji | Kto jest prawy opiekadlnik..., ten może przyumarłe (OrtOssol 50, 4: przymarłe) dziecinne jimienie przedać |
| Lokalizacja | OrtMac 62. |