artykuł hasłowy: przywiązca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'człowiek oddany komuś, czemuś, stronnik, zwolennik, qui alicui deditus est, fautor': [tu: o wyznawcach religijnych] |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Si quis autem putat se religiosum esse, gl. id est verum et perfectum Cristianum, sc. per opera fidei, mnyma sze bycz przywyąscza kv Cristuszowy wyarą, nadzeyą y laską, albo wyernym krzesczyanem, non refrenans, lingwam suam..., huius vana est religio (Jac 1, 26) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Si quis autem putat se religiosum esse, gl. id est verum et perfectum Cristianum, sc. per opera fidei, mnima sie być przywiązca ku Krystusowi wiarą, nadzieją i łaską, albo wiernym krześcijanem, non refrenans, lingwam suam..., huius vana est religio (Jac 1, 26) XV med. |
| Lokalizacja | SKJ I 86. |