artykuł hasłowy: puścić (się)

Jednostki:
(1) 1. 'przestać zatrzymywać, uwolnić, wypuścić na swobodę (z więzów, niewoli, więzienia itp.), dimittere, liberare, emittere e carcere, e custodia':
(2) ~
(3) 2. 'uwolnić od zarzutów, zobowiązań, poręki, aliquem criminatione, officiis, sponsione liberare':
(4) ~ czegoś:
(5) ~ o coś:
(6) 3. 'pozwolić odejść, odesłać, sinere aliquem abire, dimittere':
(7) ~ 'odprawić kogoś z pustymi rękoma, aliquem inanem, vacuis manibus dimittere':
(8) ~ 'pozwolić odejść z gospodarstwa kmiecego, sinere cmethonem e praedio abire':
(9) ~ 'umrzeć, mori':
(10) 4. 'wpuścić (coś lub kogoś), pozwolić wejść, wprowadzić, wpędzić, (aliquem, aliquid) immittere, admittere, recipere, compellere':
(11) ~ 'uwięzić, osadzić w więzieniu, in carcerem conicere':
(12) ~ 'wprowadzić w posiadanie, in possessionem mittere':
(13) 5. 'pozwolić coś uczynić, spowodować, że coś, jakaś czynność się dzieje, sinere aliquem aliquid facere, efficere, ut aliquid fiat':
(14) ~
(15) 6. puścić, puścić się 'podać komuś do rozstrzygnięcia, osądzenia, zdać się na czyjeś świadectwo, aliquid alicui diiudicandum permittere, ad testimonium alicuius confugere': do kogoś, czegoś:
(16) ~
(17) ~ ku komuś:
(18) ~ na kogoś, coś:
(19) ~
(20) ~
(21) ~ w coś:
(22) ~ 'oddać do polubownego załatwienia, aliquid alicui arbitro diiudicandum permittere':
(23) 7. 'ustąpić komuś czegoś, przekazać, aliquid alicui concedere, permittere':
(24) ~ 'wydzielić, oddać do podziału, partiri, aliquid dividendum permittere':
(25) ~ 'zrezygnować z czegoś, wycofać roszczenie, aliquid omittere, aliqua re supersedere, desinere rem aliquam sibi vindicare':
(26) 8. 'zesłać, sprowadzić coś na kogoś, coś, aliquid alicui, alicui rei mittere, afferre':
(27) ~
(28) 9. 'wypuścić z siebie, wytworzyć, wydać, emittere, edere, proferre':
(29) ~ 'wypuścić pędy, zacząć się rozwijać, gemmascere':
(30) 10. 'wydać głos, przemówić, vocem edere':
(31) 11. 'puścić z ręki, wyrzucić, manu mittere, conicere': puścić los 'rzucić losy, losować, sortes conicere, sortiri':
(32) ~ 'zapuścić, zarzucić niewód, rete ponere praetendere':
(33) ~ 'wystrzelić, emittere':
(34) ~ 'odrzucić od siebie, wyrzucić, reicere, repellere, eicere' (?):
(35) 12. 'opuścić, odejść od kogoś, aliquem reliquere, abire':
(36) 13. puścić się 'spuścić się, skoczyć, desilire':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(36) 13.
Definicja	puścić się 'spuścić się, skoczyć, desilire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Postavyl y (leg. ji, sc. Jesukrysta) na vyrzchv kosczyola rzekącz yemv: Yestlysch ty syn bozy, pusczy szye na dol (mitte te deorsum Mat 4, 5)
Przykład w transkrypcji	Postawił ji (sc. Jesukrysta) na wirzchu kościoła rzekąc jemu: „Jestliś ty syn boży, puści sie na doł (mitte te deorsum Mat 4, 5)”
Lokalizacja	Rozm 196.