artykuł hasłowy:  czas
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (19) aa. |
Definicja | W połączeniach wymiennych na przysłówek prosty lub złożony z przyimkiem: aa. 'w końcu, wreszcie, na koniec, postremo tempore': w gen.: |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ale wszak przydø kv lvdu memv, dam radø tobye, czso lvd ten to twoy vcini lvdv temv to poslednyego czasv (quid populus tuus populo huic faciat extremo tempore) |
Przykład w transkrypcji | Ale wszak przydę ku ludu memu dam radę tobie, cso lud ten to twoj uczyni ludu temu to pośledniego czasu (quid populus tuus populo huic faciat extremo tempore) |
Lokalizacja | BZ Num 24, 14. |