artykuł hasłowy: rozpuszczony

Jednostki:
(1) 1. 'upadły, będący we władzy grzechu, qui peccavit, lapsus est, peccatis deditus':
(2) 2. 'nieopanowany, rozzuchwalony, intemperans, protervus, effrenatus':
(3) 3. 'leniwy, niedbały, lekkomyślny, ignavus, indiligens, levis':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'upadły, będący we władzy grzechu, qui peccavit, lapsus est, peccatis deditus':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII 2.4.3.1. MORALNOŚĆ
Przykład w transliteracji	Non consolabor remisso<s>, rospusczone, qui seruitute viciorum pociuntur XV p. pr.
Przykład w transkrypcji	Non consolabor remisso<s>, rozpuszczone, qui seruitute viciorum pociuntur XV p. pr.
Lokalizacja	PF IV 616.