artykuł hasłowy: rozumny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'mający rozum, myślący, mądry, zdolny do myślenia, rationem habens, cogitans, sapiens, cogitandi facultate praeditus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gospodzin z neba wesrzal iest na sini luczske, bi widzal, iestly rozumny (si est intelligens) albo szukaiøczi boga |
| Przykład w transkrypcji | Gospodzin z nieba weźrzał jest na syny ludzskie, by widział, jest-li rozumny (si est intelligens) albo szukający Boga |
| Lokalizacja | Fl 13, 3, sim. Puł, sim. Fl i Puł 52, 3. |