artykuł hasłowy: rzektanie
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'głośny śmiech, chichot, cachinnus': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'głośny śmiech, chichot, cachinnus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vkazala syø nyes<ro>myeszlywoszcz twa, czvdzolostwa twa a rzektanye <twe> (adulteria tua et hinnitus tuus) |
| Przykład w transkrypcji | Ukazała się nies<ro>mieźliwość twa, cudzołostwa twa a rzektanie <twe> (adulteria tua et hinnitus tuus) |
| Lokalizacja | BZ Jer 13, 27. |