artykuł hasłowy: rzuć, rzwać, rzwieć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | (o zwierzętach, de animalibus) 'wydawć donośny głos, ryczeć, magnam vocem edere, mugire, rugire, boare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Sczenyøta lwow rzvyøcz (Puł: rzwyøcz), bychø vlapyly (catuli leonum rugientes, ut rapiant) a szukaly od boga karmye sobye |
| Przykład w transkrypcji | Szczenięta... lwow rzując (Puł: rzwiąc), bychą ułapiły (catuli leonum rugientes, ut rapiant) a szukały od Boga karmie sobie |
| Lokalizacja | Fl 103, 22. |