artykuł hasłowy: samomarły
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zmarły sam z siebie (nie zabity), zdechły, qui mortuus est, qui non est interfectus, morticinus': [o zwierzętach] |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tuk marchi samomarley (adipem cadaveris morticini)... bødzyeczye myecz ku potrzebye roslyczney |
| Przykład w transkrypcji | Tuk marchy samomarłej (adipem cadaveris morticini)... będziecie mieć ku potrzebie rozlicznej |
| Lokalizacja | BZ Lev 7, 24. |