artykuł hasłowy: się, sie

Jednostki:
(1) 1. acc. zaimka zwrotnego odsyłający po przyimkach do podmiotu: się:
(2) ~ sie:
(3) 2. przekształca czasownik na zwrotny: się:
(4) ~
(5) ~
(6) ~ sie:
(7) ~
(8) ~~ przy czasowniku zależnym od dać: się:
(9) ~
(10) ~ sie:
(11) 3.a. 3. występuje z czasownikiem w funkcji biernej:a. w funkcji strony biernej: się:
(12) ~
(13) ~ sie:
(14) ~
(15) b. w funkcji bierno-rezultatywnej: się:
(16) ~
(17) ~ sie:
(18) ~
(19) c. w funkcji bierno-rezultatywnej samoistnej: się:
(20) ~ sie:
(21) ~
(22) 4. przy czasownikach, wyrażając czynność wzajemną: się:
(23) ~
(24) ~ sie:
(25) ~
(26) 5. przy czasownikach, wyrażając minimalne zróżnicowanie znaczeniowo-stylistyczne wobec odpowiednich czasowników bez się: się:
(27) ~
(28) ~ sie:
(29) ~
(30) 6. przy czasownikach dla wyrażenia zróżnicowania semantycznego w stosunku do odpowiedniego czasownika bez się: się:
(31) ~
(32) ~ sie:
(33) ~
(34) 7. przy czasownikach występujących wyłącznie z się (tzw. reflexiva tantum): się:
(35) ~
(36) ~ sie:
(37) ~
(38) 8. przy czasownikach jako wykładnik formy bezosobowej: się:
(39) ~
(40) ~ sie:
(41) ~
(42) 9. w tłumaczeniu łac. konstrukcji składniowej (acc. cum inf.):
(43) 10. si jako rezultat redukcji poakcentowego się czy sie:
(44) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(42) 9.
Definicja	w tłumaczeniu łac. konstrukcji składniowej (acc. cum inf.):
Gramatyka	zaimek
Semantyka	3.4.6. RELACJA. WSKAZYWANIE. PODOBIEŃSTWO. RÓŻNICA. RÓWNOWAGA. PROPORCJE
Przykład w transliteracji	Jan wysznal sze tho wczynycz (fatetur, se hoc fecisse, Dział 22: Ian poznal, ysz to vczynyl)
Przykład w transkrypcji	Jan wyznał się to uczynić (fatetur, se hoc fecisse, Dział 22: Jan poznał, iż to uczynił)
Lokalizacja	Sul 34.