artykuł hasłowy: skucić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | 'dopuszczać się czynu nierządnego, stuprum committere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kto szkvczy sz bydlem (qui coierit cum iumento Ex 22, 19), smyerczą vmrze XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Kto skuci z bydłem (qui coierit cum iumento Ex 22, 19), śmiercią umrze XV p. post. |
| Lokalizacja | Kałużn 285. |