artykuł hasłowy:  sława
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (9) 6. |
Definicja | (w religii chrześcijańskiej, in religione Christiana) 'szczęście wieczne jako nagroda za bogobojne życie, beatitas aeterna, ultima, quae pro vita pia datur': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | A sø sloua sina bozego tø to suøtø deuicø Katerinø v slauø crola nebeskego vabøcego |
Przykład w transkrypcji | A są słowa Syna Bożego tę to świetą dziewicę Katerzynę w sławę krola niebieskiego wabiącego |
Lokalizacja | Kśw br 2. |