artykuł hasłowy:  smęcać, smącać
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) 2. |
Definicja | 'wzburzać, trząść, peragitare, turbare': [smącać głębokość morza] |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Opasan moczø, iensze smøczasz (Puł: zamøczasz) gløbocoscz morza (qui conturbas profundum maris), zwøk czeczena iego |
Przykład w transkrypcji | Opasan mocą, jenże smącasz (Puł: zamącasz) głębokość morza (qui conturbas profundum maris), źwięk cieczenia jego |
Lokalizacja | Fl 64, 7. |
Uwagi | ~ Może powyższe przykłady należałoby czytać zmęcać, zmącać. |