artykuł hasłowy:  spądownik
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'człowiek przynależny do książęcej ludności służebnej, może zajmujący się wyrobem naczyń drewnianych zwanych spądami, unus e colonis ducis propriis, qui fortasse in vasis ligneis, qui spądy vocabantur, conficiendis occupabatur': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Quod Martinus... homines quosdam judicio uinctos in anticum reduxit seruicium, quod dicitur spudounici (1218) XIV–XV |
Przykład w transkrypcji | Quod Martinus... homines quosdam judicio uinctos in anticum reduxit seruicium, quod dicitur spądownicy (1218) XIV–XV |
Lokalizacja | KodMazK nr 200. |