artykuł hasłowy: sprząc się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'połączyć w jednym zaprzęgu parę koni lub wołów należących do dwóch różnych właścicieli, duos equos vel boves, quorum alter ad alium possessorem pertinet, uni currui, aratro iungere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | De mediis vero laneis duo kmethones aredando se vlg. sprzagwschy sye per unam diem sculteto tenebuntur laborare, quemcumque eis laborem faciat laborare 1447 |
| Przykład w transkrypcji | De mediis vero laneis duo kmethones aredando se vlg. sprzągwszy sie per unam diem sculteto tenebuntur laborare, quemcumque eis laborem faciat laborare 1447 |
| Lokalizacja | AGZ II 130. |