artykuł hasłowy: spytać (się)

Jednostki:
(1) 1.a. 'zwrócić się do kogoś z zapytaniem, zapytać kogoś w celu uzyskania jakiejś informacji, poinformować się, aliquem rogare, consulere, ex aliquo quaerere': a. absolute i bez kontekstu:
(2) ~b. z dopełnieniem (bliższym) nazywającym tego, do kogo skierowane jest pytanie: kogoś:
(3) ~
(4) ~c. z dopełnieniem (dalszym) albo pytaniem zależnym nazywającym przedmiot pytania: czegoś:
(5) ~ o coś:
(6) ~ o kimś, czymś:
(7) ~ z pytaniem zależnym:
(8) 2. 'przepytywać, szukać, de aliqua re sciscitari, rogare, quaerere':
(9) 3. 'próbować, doświadczać, probare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~b.
Definicja	z dopełnieniem (bliższym) nazywającym tego, do kogo skierowane jest pytanie: kogoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.9. KOMUNIKACJA JĘZYKOWA. PRZEKAZYWANIE INFORMACJI. POCZTA 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Esz spitay go, pane starosta, gczesmø [mø] tho uczinili 1402*
Przykład w transkrypcji	Eż spytaj go, panie starosta, gdziesmy [mø] to uczynili 1402
Lokalizacja	Małk 118.