artykuł hasłowy: sromota
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (7) 7. |
| Definicja | 'oszpecenie, okaleczenie, deformatio, vulneratio': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ienze bi vcinil sromotø (qui irrogaverit maculam) komvskole swych (leg. z swych) myesczan, iakos iest vcinil, takes ma bicz gemv |
| Przykład w transkrypcji | Jenże by uczynił sromotę (qui irrogaverit maculam) komużkole z swych mieszczan, jakoż jest uczynił, takież ma być jemu |
| Lokalizacja | BZ Lev 24, 19. |