artykuł hasłowy:  szermierz, szyrmierz, szyrmirz
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'człowiek zaprawiony do walki na broń sieczną, qui ferro pugnare didicit': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Emilium circa ludum, przy syrmyerstwe onego szyrmyerza, faber (sc. laborat) imus XV ex. |
Przykład w transkrypcji | Emilium circa ludum, przy szyrmierstwie onego szyrmierza, faber (sc. laborat) imus XV ex. |
Lokalizacja | GlKórn II 210. |