artykuł hasłowy:  szkoda
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (12) 5. |
Definicja | 'kara umowna, odszkodowanie za niewywiązanie się z umowy, wynosząca zwykle drugie tyle wartości głównego roszczenia procesowego, pecunia pro pactione non servata solvenda, saepissime is, qui causam perdidit, duplam solvebat': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Iaco me Janussz slal do Kelcza, bi prziyal cu zaplacze, doyød sse scoda ne stala 1391 |
Przykład w transkrypcji | Jako mie Janusz słał do Kielca (a. Kiełcza), by przyjął ku zapłacie, dojąd sie szkoda nie stała 1391 |
Lokalizacja | HubeZb 64. |